Niezwykle lirycznie kończymy bieżący rok pracy na języku polskim.
Z dumą przedstawiamy esej o samoakceptacji Nikoli, wychowanki języka polskiego „Twórcze pisanie”, która ma wyraźną świadomość priorytetów w życiu człowieka. Bo przecież to bardzo mądre – umieć „zapatrywać się w samego siebie”. Taka umiejętność kształtuje mentalność człowieka, przekonuje nas uczennica szkoły podstawowej.
W słowach czy wzrokach innych nie trać wiary,
gdyż samoakceptacja to klucz do siebie.
W sercu swoim spokój, niczym złe dni ma.
Niech nie kształtuje nas cudzych mów brzęk,
Bo piękno tkwi w nas, nie w obcych słowach.
Samoakceptacja – to sztuka.
Gdy w siebie wierzymy to wtedy widzimy, że świat pełen jest barw.
Samoakceptacja jak wiatr pod skrzydła dmucha, ponieważ, gdy ją mamy – to życie staje się od razu łatwiejsze.
Niech inni gadają, a to my sami kreślimy swoją drogę.
Bo wiara w siebie – to życia prawdziwa ducha.
Nikola, wychowanka zajęć język polski „Twórcze pisanie”.
